این خمینی

تا آمد اين خميني ِ مردْ اوبار

ويرانه گشت کشور ِ ما ، ناچار

آری ، بنای ِ مُلک بُوَد مردم

چون مرده گشت ، چيست بنا ؟ آوار

بوديم مردمی همه سرزندهبهروز

و شاد و پيش‌رو و بيدا

رکامل نه ؛ ليک ، مقصد ِ ما اِکمال

واندر سلوک ِ پيش‌روی ، رهوار

بود از متاع ِ کهنه‌قرون با ما

پندارهای ِ شوم ِ خردْ پيکار

کآمد برون ز مقعد ِ اهريمن

ناگاه اين تفاله‌ی ِ مردم‌خوار

دين شد بلای ِ هستی ِ ما مردم

شد روزمان ز روز بَتَر ، صدبار

بيچاره و زبون و غمين مانديم

غرق ِ تباهی و سفه و ادبار

آدم‌کشی و کين و تجاوز ، گشت

آيين ِ ما و ، آينه‌ی ِ کردار

يک روز افتخار ِ جهان بوديم

دارد کنون ز ما همه گيتی عار
تُف کن به روی ِ بيست‌و‌دوی ِ بهمن

وآن را عزای ِ ملّی ِ ما انگار !
http://fardayerowshan.blogspot.com/