

سخت در حیرتم ای شیخ بدین سیرت ِ زشت
گل ِ منحوس ِ وجود ِ تو چرا وُ که سرشت
باورم نیست خدا خلق ِ تو جاکش کرده است
که ندارد دگری چون تو چنین نکبت و زشت
یا شبی دیو کشیده ست به بر مادرکت
یا خود ابلیس ِ لعین تخم ِ تو در مزبله کِشت
رشته ی ِ عمر ِ شما پای ِ طرب را بسته ست
رشته ی ِ عمر ِ شما پای ِ طرب را بسته ست
ور نه با گلشن ِ گیتی چه نیازی به بهشت !؟
در روایت نسب ِ شوم ِ شما با که رسد ؟ -
مادرش گاد ، که این سلسله را پشم برشت !
دین ِ تو نکبت و کارت همه احرار کُشی ست
هیچ دَد همچو تو آیین ِ شرارت ننوشت
شعر ِ ما ، بیت به بیتش خط ِ آزادی ِ ما ست می زند
گور ِ تو را نفرت ِ ما خشت به خشت !
No comments:
Post a Comment